İki oda arkadaşı ve aynı zamanda fizyoterapistin hikayesini anlatan bu film, oldukça dikkate değer bir konuya sahip. İlk karakterimiz, kendine aşırı derecede düşkün, neredeyse narsisistik bir kadın. Her hareketi, her yüz ifadesi, her kelimesi, etrafındakilerden daha üstün olduğunu ispatlamaya çalışıyor. Bu kadının karşısındaysa, sosyal yetenekler konusunda pek de başarılı olmayan bir ergen var. Her ne kadar çabuk öfkelenen ve gergin bir kişi gibi görünse de, çevresine karşı son derece naif ve kendi içinde yaşayan bir karakter.
Bu iki kişilik arasında geçen ilişki, film boyunca giderek daha da tuhaf bir hal alıyor. İkisi de birbirinin zıttı olan bu karakterlerin aynı çatı altında yaşaması, gündelik hayatlarının birbirleriyle çatışmasına sebep oluyor. Bizi ekrana kilitleyen şey ise bu çatışmanın, aslında birbirlerine ne kadar benzediklerini ortaya çıkarıyor olması. Her geçen sahne bizi, bu garip ilişkinin labirentinde daha da derine çekiyor.
Film, iki kahramanının kişilik çatışmalarını ekrana yansıtırken, bir yandan da insanın kendi içindeki çelişkileri ve çevresiyle olan ilişkisini sorgulamamıza sebep oluyor. İlk bakışta birbirinden tamamen farklı gibi görünen bu iki karakter, aslında belki de aynı madalyonun iki yüzü. Her birinin diğerinin eksiklerini tamamladığı ve birlikteliklerinin tuhaf bir uyum içinde olduğu görülüyor. Bu film, hem karakter gelişimini derinlemesine inceleyen, hem de izleyicisini düşündüren bir yapıya sahip. Kendi içindeki garip çelişkileri ve birliktelikler üzerinde düşünmek isteyenler için kaçırılmaması gereken bir eser.
