İngiltere'nin kalbi olan Londra'nın 1910'lardaki atmosferine geçiş yapıyoruz. Burada, burnu havada, filoloji profesörü Henry Higgins ile tanışıyoruz. İddiacı kişiliği ve kendine olan güveniyle tanınan Higgins, çevresindekileri etkileme konusunda usta. Ancak, bu hikayenin asıl kahramanı, özgün kişiliği ve kaba tavırlarıyla dikkat çeken çiçek satıcısı Eliza Doolittle. Eliza'nın saf ve naif doğası, sosyeteye ait olmayan bir kadının ne kadar ileriye gidebileceğini gösteriyor.
Büyülü bir rüşvetle Higgins, Eliza'yı yüksek sosyete dünyasında kabul görmeye hazırlamayı kabul ediyor. Bu iddiaya rağmen, öncelikle onun kabası dış kabuğunu kırması ve içindeki asaleti ortaya çıkarabilmesi için, tahmin ettiğinden çok daha fazla çaba harcaması gerekiyor. Bu süreçte Higgins'in, Eliza'nın kendine has özelliklerini değil, aynı zamanda kendi karakterindeki kusurları da fark ettiğini görüyoruz.
Bu hikayeyi, sosyal sınıflar arasındaki ayrımları ve bunların insanlar üzerindeki etkilerini sorgulamaya yönelik bir eleştiri olarak görebiliriz. Aynı zamanda, kişinin kendi içindeki güç ve asaletin, dış dünyadaki sınırlamaları aşabileceği evrensel bir fikri de hatırlatıyor. Kesinlikle izlenmesi gereken bir film, sonsuz dönüşümler ve değişimler hakkında bir ders.
