Oğlunun bedeni aşağılayıcı bir kaza sonucu bulunduğunda, yalnız bir lise öğretmeni, gerçeği sahte bir intihar notuyla örtbas ederek, toplum ve medyanın yoğun ilgisini kazanmıştır. Bir babanın acısının ve utanç hissinin birleşimini hissettiren bu film, sinema izleyicisini bir anda gerçeklik ile yüzleşmeye sürüklüyor.
Film, karakterlerin iç dünyalarının karmaşıklığına içten bir bakış sunuyor. Bu acı dolu olaylar silsilesi, izleyiciye basit bir hikaye anlatımıyla değil, karmaşık duygusal bağlantılar ve zaman zaman beklenmedik gelişmelerle aktarılıyor. Zeki bir kurguyla birleşen sosyal ve psikolojik gerçekler, izleyiciye son derece düşündürücü ve etkileyici bir deneyim sunuyor.
Öğretmenin, acı gerçeği örtbas etme çabaları ve bunun sonucunda alacağı toplum ve medyanın dikkati, filmin merkezini oluşturuyor. Bu sürecin, karakterin yalnızlığını, psikolojik durumunu ve toplumla olan ilişkisini nasıl etkilediği, filmin alt metninde derinlemesine işleniyor.
Öte yandan, medyanın ve toplumun, ölümün ardındaki gerçekleri öğrenme hırsının ve bu süreçte insanların nasıl bir histeriye kapıldığının çarpıcı bir tasviri sunuluyor. Gerçeği öğrenme hırsının nelere mal olabileceğini gözler önüne seren bu film, izleyiciye aynı zamanda bir ahlak dersi de veriyor.
Kısacası, bu film, izleyicisine sarsıcı, etkileyici ve derin bir deneyim sunuyor. Dramın ve gerçeklik algısının farklı boyutlarını ele alan bu eser, sinema izleyicisinin zihninde kalıcı bir iz bırakacak nitelikte.
