Türkiye'nin Ege sahilinde yaşayan 14 yaşındaki bir çocuk olan Gaza'nın hikayesini anlatan bu filmde, o ve despot babası, savaş mağduru ülkelerden gelen mültecileri Avrupa'ya kaçırmakla görevlidirler. Bu mültecilere geçici barınaklar ve kıt kanaat yemek sağladıktan sonra onların hayatlarının en tehlikeli yolculuğuna çıkmalarına yardımcı olurlar.
Sinemanın en güçlü araçlarından biri olan gerçeklik unsuru, bu filmde etkileyici bir şekilde hissettiriliyor. Genç Gaza'nın yaşamındaki acımasızlıklar, çaresiz mülteciler ve umutsuzlukla mücadele etme çabaları, sıradan bir hayatın ötesinde derin bir etki bırakıyor. Hikaye, ahlaki değerler, insan hakları ve hayatta kalma mücadelesi üzerine düşündürücü, hatta rahatsız edici sorular ortaya atıyor. Film, ayrıca Ege sahilinin sert ve acımasız yüzünü, mültecilerin çaresizliğini ve umutsuzluklarını da oldukça etkileyici bir şekilde aktarıyor.
Sinematografi ve senaryo açısından oldukça başarılı olan bu film, izleyicilerine sadece bir hikaye değil, aynı zamanda bir deneyim sunuyor. Hem duygusal yoğunluk hem de sosyal sorumluluk duygusunu harekete geçiren bir film. Bu yüzden, filmi izlerken ani bir gerçeklik hissi ve yoğun bir empati duygusu kaçınılmaz oluyor. Gerçek olaylara dayalı bu hikaye, sinema salonunun karanlığından çıktıktan sonra bile izleyicinin zihninde kalacak kadar etkileyici.
Sonuç olarak, bu film, savaş, göçmenlik ve insanlık hali üzerine düşünmek için izleyicilere mükemmel bir fırsat sunuyor. Kesinlikle izlenmesi gereken bir film.
