"Poppy" adlı neşeli ve enerjik bir Kuzey Londra öğretmeninin hayatının bazı bölümlerini inceleyen bu film, seyirciye sıradışı bir karakter portresi çiziyor. Poppy'nin etrafındakileri çileden çıkaran bu aşırı iyimser tavrı, film boyunca hem eğlenceli hem de düşündürücü anlara sebep oluyor.
Filmin can alıcı noktası ise hiç şüphesiz Poppy karakterinin renkli ve neşeli kişiliği ile dikkat çeken bir kadın olması. Ayrıca, Poppy'nin bu duruşunun ve pozitifliğinin etrafındakilerle olan ilişkilerine yansıması da filmi ayrıca ilgi çekici kılıyor. Film aynı zamanda bir şekilde hepimizin içindeki o 'Poppy'yi' bulma çağrısını yaparak genel izleyici kitlesi ile derin bir bağ kurmayı başarıyor.
Karakterin renkli ve canlı kişiliği, filmin genel atmosferi ve hikâye anlatımı ile uyum sağlıyor. Ancak bu, Poppy'nin karakterinin tatlılık ve naiflikle örtülen derin bir kompleksliği olmadığı anlamına gelmiyor. Film, bu neşeli öğretmenin hayatında karşılaştığı çeşitli zorlukları ve deneyimleri detaylı bir şekilde ele alarak, onun karakter derinliğini ve kişilik gelişimini başarıyla sergiliyor.
Bu yönleriyle Poppy’nin hayatına dair hikayeyi anlatan film, izleyiciye hayatın her anının keyfini çıkarmayı ve olumlu düşünmeyi hatırlatarak, sıradan bir hikayeyi bile izlemeye değer hale getiriyor. Belli ki, film Poppy'nin simgesel karakteri aracılığıyla hem eğlendirmeyi hem de hayata dair derin mesajlar vermek istiyor. Bu dengeyi başarılı bir şekilde kurarak, izleyicisini hem güldürüyor hem de düşündürüyor.
