Bir genç kız, ailesinin paha biçilemez sanat eserlerini çalmak için evine zorla giren bir grup tarafından hayatta kalma mücadelesi veriyor. Film, bu durumda ne yapacağını bilemeyen, çaresiz ve ne denli tehlikeli bir durumda olduğunun farkına varamayan genç bir kızın yavaşça kabullenme ve savaşma sürecini son derece etkileyici bir biçimde izleyiciye sunuyor. Ev, bir anda genç kızın hem koruyucu güvencesi hem de kaçamayacağı bir hapis oluyveriyor.
Baskın yapanların acımasız, hırslı ve insana dair tüm değerleri bir kenara bırakmış olmaları, onların karşısındaki masum bir genç kızın verdiği mücadeleyi daha da dramatik ve gerilim dolu hale getiriyor. Ailesinin sanat eserlerine gösterdiği değeri anlamayan ve bununla birlikte ailesinin yokluğunda hayatta kalmaya çalışan bir genç kızın hikayesi, izleyenleri duygusal bir yolculuğa çıkarıyor. Filmin sadece bir soygun hikayesi olmadığını, aynı zamanda bir hayatta kalma mücadelesi olduğunu anlamak içten bile değil.
Evin her köşesinde geçen kovalamaca sahneleri ve karakterler arasındaki çatışmalar izleyicinin adeta nefesini kesiyor. Kıza yardım edenin kim olacağı ya da bir yardımın geleceği konusu bile belirsizliğini koruyarak, gerilimi sürekli canlı tutuyor.
Film, sadece genç bir kızın hayatta kalma hikayesi değil, aynı zamanda kişisel gelişim ve ailesine olan sevgisinin ne denli büyük olduğunun bir göstergesi. Hikaye ilerledikçe kızın bu deneyimden ne denli güçlü çıktığını ve olgunlaştığını görürüz.
Son olarak, filmin teknik detaylarının da övgüyü hak ettiğini belirtmek gerek. Özellikle gece çekimlerindeki karanlık atmosferi ve karakterlerin psikolojilerini yansıtan ışık oyunları, hikayeyi daha güçlü bir biçimde seyirciye aktarıyor. Ayrıca, gerilim dolu anların üzerine özenle seçilmiş müzikler filmi ikiye katlayarak seyirciyi adeta ekrana kilitleyen unsurlardan biri. Genel olarak film, sanat, aile bağları ve hayatta kalma mücadelesini etkileyici bir şekilde birleştiren, dolu dolu bir seyirlik.
