Kocası aniden boşanmak istediğini belirttikten sonra, orta yaşlı bir kadın, derecesini tamamlamak için üniversiteye geri döner. Bu basit ve belki de birçok kişi için tanıdık bir konudur, ancak bu öykü, sinemaya aktarıldığında etkileyici bir hikaye ve güçlü bir drama haline gelir.
Film, aile yaşamının monotonluğundan ve yıpranmış bir evlilikten kaçışın yanı sıra kişisel gelişimin önemini vurguluyor. Bir kadının hayatının ortasında bile, kendini bulmanın ve kendi potansiyelini keşfetmenin hiçbir zaman geç olmayacağını gösteriyor.
Kendini yeniden keşfetme yolculuğuna çıkan bu karakter, kendinden önceki genç öğrenciler arasında yerini bulmak için mücadele etmek zorunda kalırken, bir yandan da boşanmanın yarattığı duygusal çöküntüyle başa çıkmak zorunda kalıyor.
Bu kadının yaşadıklarını izlerken, belki de hepimizin yaşamın her aşamasında yeni başlangıçlar yapabileceğini ve kişisel hedeflerimizi gerçekleştirmek için hiçbir zaman çok geç olmadığını hatırlarız. Kendi sesimizi bulmak, kendi yolumuzu çizmek ve kendimiz olmak - belki de bu, sinemanın bize sunduğu en değerli öğretidir. Bu film, sadece bir boşanma hikayesi veya bir 'geri dönüş öyküsü' değil aynı zamanda kendini bulma, başarıya ulaşma ve hayatta karşılaştığımız zorluklara rağmen ayakta kalma hikayesidir.
