"Sound of Metal" adlı bu dramatik film, ağırlıklı olarak bir heavy metal grubunda davulcu olan bir adamın yaşamında patlak veren acımasız bir dönüşümü konu almakta. Kendisi durmaksızın ritimle yüzleşen, gürültü ve enerjiye bağımlı bir yaşam sürdüren bu adamın hayatı, işitme yeteneğini yavaş yavaş kaybetmeye başladığında altüst oluyor. Ancak bu film, basit bir dramdan çok daha fazlasını ifade ediyor.
Film, hayatı boyunca sesin ve gürültünün hakim olduğu bir dünyada yaşayan bir adamın, işitme yeteneğini kaybettikten sonra sessizliğin tamamlayıcı ve yıkıcı gerçekliğiyle yüzleşmesini trajik bir şekilde anlatıyor. Sanki dış dünyayla olan bağlantısı kopmuş gibi yeni ve sessiz bir dünyaya zorla giriş yapıyor. Ancak bu sessizlik, filmin kahramanını yeni bir yaşamla, yeni bir benlikle ve yeni bir anlayışla yüzleşmeye zorluyor.
Bu film, kahramanının karşılaştığı zorlukları, dramatik bir hikaye çerçevesinde ve psikolojik bir derinlikle aktarıyor. İşitme yeteneğini kaybeden bir bireyin duygusal ve psikolojik boğuşmasını gözler önüne sererken, hayatın acımasızlığını ve insanın kendisiyle olan mücadelesini de başarılı bir şekilde vurguluyor. Bu hikaye, izleyicinin empati yeteneğini sonuna kadar kullanmasını gerektiriyor ve daha sonrasında ise izleyiciye, hayatın ne denli kompleks ve zorlayıcı olabileceğini düşündürtüyor. Bu sebeple "Sound of Metal", sadece bir dram filmi olmanın ötesinde, aynı zamanda izleyicinin duygusal sınırlarını zorlayan bir deneyim sunuyor.
