Bir grup hayatta kalan, Amerika'nın Kuzeydoğu bölümünde hızla yayılan ve et yiyen gulyabaniler tarafından tehdit altında olan yaşamlarını korumak için kendilerini eski bir çiftlik evine kilitler. Bu dağınık ve çeşitli karakterlere sahip grup, hayatta kalma mücadelesiyle beraber, tekinsiz bir düşmanla karşı karşıya gelir: insan etine aç olan gulyabani sürüsü.
Yönetmen, senaryonun oldukça basit konusunu, çılgına dönmüş bir dünyada yaşam mücadelesi veren bu hayatta kalanları takip ederek sinema perdesine taşır. Tüm korkunun ortasında, karakterler birbirlerinin farklılıklarını bir kenara bırakmak ve beraber çalışmak zorunda. Bu zorlayıcı durum, insanların direnişinin sadece fiziksel değil aynı zamanda psikolojik bir savaş olduğunu gözler önüne seriyor.
Karşılaştıkları her türlü vahşete rağmen, hayatta kalanlar bir yandan da geleneksel yaşam biçimlerini sürdürmeye çalışıyor. Çiftlik evi, bir yandan güvende oldukları bir sığınak iken diğer yandan da umutsuzluğun ve korkunun bastığı bir hapis gibi.
Filmde, bu çaresizliğin ortasında bir yandan da umut tohumlarını bulmaya çalışan insanları izliyoruz. Kendi korkularını, önyargılarını ve anlaşmazlıklarını bir yana bırakıp, bu zorlu savaşı birlikte yürütmeye çalışıyorlar. İnsanların nasıl hayatta kaldıkları, korkunun ötesine geçen bir hikaye anlatıyor. Bu, sadece et yiyen gulyabanilere karşı savaşmak değil, aynı zamanda insanın insanla olan mücadelesini de ele alıyor. Bu film, hayatın savunmasını anlatırken, türünün en iyi örneklerinden biri olmayı başarıyor. Hayatta kalma mücadelesinde en kritik unsurun insan dayanışması olduğunun altını çiziyor.
