Son yaz gününde, 1981 yılının kavurucu sıcağında geçen bir filmle karşınızdayız. Film, bir yaz kampının son gününü konu alıyor. Kısacası, hikaye, kampın son gününde hala tamamlanmamış işlerini bitirmeye çalışan bir grup rehberin etrafında dönüyor.
Filmin atmosferi, dönemin ruhunu ve gençliğin o özgür, başıboş enerjisini oldukça başarılı bir şekilde yansıtıyor. Yazın bitişi ve bir dönemin kapanışını hissettiren, hüzünle karışık bir sevinç havası var. Kamptaki genç görevliler, geçmişte bıraktıkları her şeyi toparlayıp, hayatlarının yeni dönemine geçiş yapmaya hazırlanıyorlar.
Filmdeki karakterlerin içinde bulunduğu durumlar ve yaşadıkları duygusal süreçler, dönemin gençlerinin yaşamak zorunda kaldıkları zorlukları ve endişeleri ustalıkla yansıtıyor. Genç kamp rehberlerinin yaşamları ve ilişkileri, sıradan ve belki de anlamsız gibi görünen detaylarla anlatılırken, bir yandan da ergenliğin kaosu ve yetişkinliğe geçişin getirdiği belirsizlikler üzerinden ilerliyor.
Yönetmenin zaman zaman esprili, zaman zaman dramanın ağırlığını hissettiren anlatım tarzı, filmin hiçbir zaman monotonlaşmamasını sağlıyor. Bitmekte olan bir yaz gününün atmosferini ve genç kamp görevlilerinin iç dünyaları ve yaşadıkları karmaşık hisleri başarılı bir şekilde perdeye taşıyan bu film, izleyiciye hem nostaljik bir yolculuk sunuyor hem de gençliğin getirdiği dilemmaları gözler önüne seriyor.
