Bir adamın terminal kanser teşhisi konduğunda, misantropik ergen oğlunu yanına alıyor ve kaliteli zamanı, uyuşturucu kullanmak, küçük çapta fahişelik yapmak ve babasından kaçınmak anlamına geliyor.
Bir adamın hayatının son demlerinde kanserle mücadelesini konu alan bu film, beklenmedik bir şekilde baba-oğul ilişkisini ve gençliğin karmaşık sorunlarını ele alıyor. Filmde, hastalığına rağmen oğlunun velayetini almayı başaran bir baba var. Ancak oğlu, zamanını babasından mümkün olduğunca uzakta geçirmeyi tercih ediyor. Kendine has bir dünyası olan bu genç, nefretle baktığı bu dünyadan kaçmanın yollarını arıyor. Uyuşturucuya bulaşıyor, küçük çapta fahişelik yaparak para kazanmaya çalışıyor.
Film, gençliğe dair hüzünleri, kaosu ve karmaşayı oldukça gerçekçi bir şekilde yansıtıyor. Baba karakteri ise, oğlunun kendisinden uzak durma çabalarına rağmen onun yanında olmaya, onu anlamaya çalışıyor. Kanser teşhisi, zamanının kıymetini daha iyi anlamasını sağlarken, oğluna daha yakın olmak için çabalıyor. Ancak oğlunun durumu karşısında çaresiz kalıyor ve bu durum filmde hassas bir şekilde işleniyor.
